تمامی استانداردهای مرتبط گازوئیل

گازوئیل یا سوخت دیزل یکی از پرکاربردترین سوخت‌ها در وسایل نقلیه، کشتی‌ها و صنایع مختلف است. برای تضمین کیفیت، ایمنی و عملکرد بهینه این سوخت، استانداردهای بین‌المللی و منطقه‌ای مختلفی تدوین شده‌اند. این مقاله به بررسی چهار استاندارد کلیدی می‌پردازد: EN 590:2013 که استاندارد اتحادیه اروپا برای سوخت دیزل خودروهای جاده‌ای است، ASTM D975 که استاندارد ایالات متحده برای سوخت دیزل است، ISO 8217 که استاندارد بین‌المللی برای سوخت دیزل دریایی است، و AS 3570 که استاندارد استرالیا برای سوخت دیزل خودروها است. این استانداردها الزاماتی مانند چگالی، عدد ستان، محتوای گوگرد و سایر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی را مشخص می‌کنند تا سوخت با موتورها سازگار باشد، آلودگی را کاهش دهد و کارایی را افزایش دهد. در ادامه، جزئیات هر استاندارد، کاربردها و مقایسه آن‌ها بررسی می‌شود تا درک جامعی از نقش آن‌ها در صنعت سوخت ارائه شود.

استاندارد EN 590:2013: EU standard for automotive diesel

این استاندارد اروپایی الزامات و روش‌های آزمون برای سوخت دیزل خودروهای جاده‌ای را تعریف می‌کند. سوخت مطابق با EN 590 باید ویژگی‌هایی مانند چگالی مناسب، عدد ستان بالا و محتوای گوگرد پایین داشته باشد تا عملکرد موتورهای دیزل مدرن را تضمین کند. این استاندارد بر روی سوخت‌هایی تمرکز دارد که برای خودروهای سواری، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها استفاده می‌شوند و با افزودن تا 7 درصد بیودیزل سازگار است. رعایت این استاندارد به کاهش انتشار آلاینده‌ها کمک می‌کند و سازگاری با سیستم‌های فیلتراسیون پیشرفته را فراهم می‌آورد.

مشخصات کلیدی

چگالی سوخت در دمای 15 درجه سانتی‌گراد باید بین 820 تا 845 کیلوگرم بر متر مکعب باشد. این محدوده تضمین می‌کند که سوخت جریان مناسبی در سیستم‌های سوخت‌رسانی داشته باشد و از مشکلات مربوط به ویسکوزیته جلوگیری شود. علاوه بر این، عدد ستان حداقل 51 است که نشان‌دهنده کیفیت احتراق سوخت است و به شروع آسان موتور در شرایط مختلف کمک می‌کند. محتوای گوگرد حداکثر 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم است که برای کاهش آلودگی هوا ضروری است و با استانداردهای زیست‌محیطی اروپا همخوانی دارد. ویسکوزیته در دمای 40 درجه سانتی‌گراد بین 2 تا 4.5 میلی‌متر مربع بر ثانیه قرار دارد تا جریان سوخت در پمپ‌ها و انژکتورها بهینه باشد.

سایر ویژگی‌ها شامل نقطه ابری شدن و فیلتر شدن سرد است که بسته به اقلیم تغییر می‌کند. برای مثال، در مناطق سرد، استاندارد کلاس‌های مختلفی مانند کلاس A تا F را تعریف می‌کند تا سوخت در دماهای پایین ژل نشود. این استاندارد همچنین الزاماتی برای پایداری اکسیداسیون و محتوای آب دارد تا از خوردگی و مشکلات ذخیره‌سازی جلوگیری شود. روش‌های آزمون استاندارد مانند ASTM یا ISO برای اندازه‌گیری این پارامترها استفاده می‌شود تا کیفیت سوخت در سراسر زنجیره تامین حفظ شود.

کاربردها و مزایا

این استاندارد عمدتاً در اتحادیه اروپا و کشورهای وابسته اعمال می‌شود و برای خودروهای دیزل مدرن ضروری است. استفاده از سوخت EN 590 به افزایش عمر موتور کمک می‌کند زیرا آلاینده‌های کمتری تولید می‌شود و سیستم‌های پس‌پردازش مانند فیلتر ذرات دیزل بهتر کار می‌کنند. در مقایسه با استانداردهای قدیمی، این نسخه بر روی کاهش انتشار NOx و ذرات تمرکز دارد.

علاوه بر خودروها، این استاندارد برای ماشین‌آلات کشاورزی و ساختمانی نیز مفید است. مزایای زیست‌محیطی آن شامل کاهش گازهای گلخانه‌ای است و با سیاست‌های اتحادیه اروپا برای انرژی پاک همخوانی دارد. تولیدکنندگان سوخت باید آزمایش‌های منظم انجام دهند تا انطباق را تضمین کنند و از مشکلات قانونی جلوگیری شود.

استاندارد ASTM D975: US standard for diesel fuel

این استاندارد آمریکایی مشخصات سوخت دیزل برای موتورهای دیزل مختلف را پوشش می‌دهد. ASTM D975 هفت درجه سوخت را تعریف می‌کند که شامل درجه 1-D و 2-D برای کاربردهای جاده‌ای است. تمرکز اصلی بر روی ویژگی‌هایی مانند عدد ستان، محتوای گوگرد و ویسکوزیته است تا سوخت با استانداردهای زیست‌محیطی ایالات متحده سازگار باشد. این استاندارد اجازه افزودن تا 5 درصد بیودیزل را می‌دهد و برای سوخت‌های اولترا کم گوگرد (ULSD) الزاماتی دارد.

مشخصات کلیدی

عدد ستان حداقل 40 برای درجه 2-D است که احتراق مناسب را تضمین می‌کند. محتوای گوگرد برای ULSD حداکثر 15 ppm است تا انتشار SOx را کاهش دهد. چگالی مشخص نیست اما ویسکوزیته در دمای 40 درجه سانتی‌گراد بین 1.9 تا 4.1 میلی‌متر مربع بر ثانیه قرار دارد. نقطه فلش حداقل 52 درجه سانتی‌گراد برای درجه 2-D است تا ایمنی در ذخیره‌سازی افزایش یابد. همچنین، محتوای آب و رسوب حداکثر 0.05 درصد است تا از خوردگی جلوگیری شود.

سایر پارامترها شامل پایداری حرارتی و محتوای آروماتیک‌ها است. استاندارد درجه‌های مختلفی برای شرایط آب و هوایی متفاوت تعریف می‌کند، مانند درجه 1-D برای مناطق سرد که ویسکوزیته پایین‌تری دارد. روش‌های آزمون مانند D86 برای تقطیر و D2622 برای گوگرد استفاده می‌شود تا کیفیت سوخت ارزیابی شود. این استاندارد با مقررات EPA همخوانی دارد و برای سوخت‌های تجدیدپذیر مانند دیزل تجدیدپذیر نیز اعمال می‌شود.

کاربردها و مزایا

این استاندارد در ایالات متحده برای خودروهای جاده‌ای، ماشین‌آلات سنگین و ژنراتورها استفاده می‌شود. مزایای آن شامل بهبود عملکرد موتور و کاهش هزینه‌های نگهداری است زیرا سوخت تمیزتر است. در مقایسه با استانداردهای اروپایی، انعطاف‌پذیری بیشتری برای درجه‌های مختلف دارد.

علاوه بر این، برای سوخت‌های زمستانی گزینه‌هایی ارائه می‌دهد تا از ژل شدن جلوگیری شود. تولیدکنندگان باید آزمایش‌های منظم انجام دهند تا انطباق با قوانین فدرال را حفظ کنند و از مشکلات زیست‌محیطی جلوگیری شود.

استاندارد ISO 8217: International standard for marine diesel

این استاندارد بین‌المللی الزامات سوخت‌های دریایی برای موتورهای دیزل و بویلرها را مشخص می‌کند. ISO 8217 دسته‌بندی‌های مختلفی از سوخت‌های دیستیلات و باقی‌مانده را تعریف می‌کند و بر روی ویژگی‌هایی مانند ویسکوزیته، محتوای گوگرد و چگالی تمرکز دارد. این استاندارد برای کشتی‌های اقیانوسی و ساحلی اعمال می‌شود و با مقررات IMO برای کاهش آلودگی همخوانی دارد.

مشخصات کلیدی

برای سوخت‌های دیستیلات مانند DMZ، ویسکوزیته در دمای 40 درجه سانتی‌گراد حداکثر 6 میلی‌متر مربع بر ثانیه است. محتوای گوگرد بسته به منطقه متفاوت است اما حداکثر 0.5 درصد برای سوخت‌های کم گوگرد است. چگالی در دمای 15 درجه سانتی‌گراد حداکثر 890 کیلوگرم بر متر مکعب است. عدد ستان حداقل 35 برای برخی دسته‌ها است تا احتراق مناسب تضمین شود. همچنین، محتوای آب حداکثر 0.3 درصد و رسوب 0.01 درصد است.

سایر ویژگی‌ها شامل پایداری و سازگاری سوخت است تا از مشکلات در مخازن جلوگیری شود. استاندارد دسته‌بندی‌هایی مانند DMA و DMB را برای کاربردهای مختلف تعریف می‌کند. روش‌های آزمون ISO برای اندازه‌گیری پارامترها استفاده می‌شود و برای سوخت‌های زیستی تا 100 درصد اجازه می‌دهد. این نسخه جدید بر روی کاهش انتشار تمرکز دارد.

کاربردها و مزایا

این استاندارد برای کشتی‌های تجاری، مسافری و نظامی اعمال می‌شود. مزایای آن شامل افزایش کارایی سوخت و کاهش هزینه‌های عملیاتی است زیرا سوخت با موتورهای دریایی سازگار است. در مقایسه با استانداردهای جاده‌ای، ویسکوزیته بالاتری دارد تا برای موتورهای بزرگ مناسب باشد.

علاوه بر این، با مقررات جهانی برای مناطق کنترل انتشار همخوانی دارد. اپراتورهای کشتی باید سوخت را آزمایش کنند تا از انطباق اطمینان حاصل شود و از جریمه‌ها جلوگیری شود.

استاندارد AS 3570 (Australia): Automotive diesel fuel standard

این استاندارد استرالیایی الزامات سوخت دیزل خودروها را تعریف می‌کند. AS 3570 بر روی ویژگی‌هایی مانند عدد ستان، محتوای گوگرد و ویسکوزیته تمرکز دارد تا سوخت برای موتورهای دیزل استرالیا مناسب باشد. این استاندارد با استانداردهای بین‌المللی مانند EN 590 همخوانی دارد اما الزامات محلی را در نظر می‌گیرد.

مشخصات کلیدی

عدد ستان حداقل 45 است که احتراق خوب را تضمین می‌کند. محتوای گوگرد حداکثر 10 ppm برای کاهش آلودگی است. چگالی بین 820 تا 850 کیلوگرم بر متر مکعب است. ویسکوزیته در دمای 40 درجه سانتی‌گراد بین 2 تا 4.5 میلی‌متر مربع بر ثانیه قرار دارد. نقطه فلش حداقل 61.5 درجه سانتی‌گراد است تا ایمنی افزایش یابد.

سایر پارامترها شامل محتوای آب حداکثر 0.05 درصد و پایداری اکسیداسیون است. استاندارد برای شرایط آب و هوایی استرالیا کلاس‌هایی تعریف می‌کند تا از مشکلات در دماهای بالا یا پایین جلوگیری شود. روش‌های آزمون AS برای ارزیابی استفاده می‌شود.

کاربردها و مزایا

این استاندارد برای خودروهای جاده‌ای، کشاورزی و معدنی در استرالیا اعمال می‌شود. مزایای آن شامل حفاظت از موتور و کاهش انتشار است. در مقایسه با استانداردهای آمریکایی، گوگرد کمتری دارد.

علاوه بر این، با سیاست‌های زیست‌محیطی استرالیا همخوانی دارد. تامین‌کنندگان باید آزمایش‌های منظم انجام دهند تا کیفیت حفظ شود.

مقایسه استانداردهای گازوئیل

برای درک بهتر تفاوت‌ها، جدول زیر مشخصات کلیدی را مقایسه می‌کند:

این جدول نشان می‌دهد که استانداردهای جاده‌ای مانند EN 590 و AS 3570 سخت‌گیرانه‌تر در محتوای گوگرد هستند، در حالی که ISO 8217 برای کاربردهای دریایی انعطاف‌پذیرتر است.

استانداردهای گازوئیل مانند EN 590، ASTM D975، ISO 8217 و AS 3570 نقش حیاتی در تضمین کیفیت سوخت، حفاظت از محیط زیست و عملکرد بهینه موتورها دارند. هر استاندارد با توجه به کاربرد (جاده‌ای یا دریایی) و منطقه جغرافیایی الزامات خاصی را تعریف می‌کند. رعایت این استانداردها نه تنها به کاهش آلودگی کمک می‌کند بلکه هزینه‌های نگهداری را پایین می‌آورد و ایمنی را افزایش می‌دهد. در نهایت، انتخاب استاندارد مناسب بسته به نوع وسیله و مقررات محلی ضروری است تا صنعت سوخت پایدارتر شود.

منابع

• Crown Oil: EN 590 Diesel Fuel Specifications (ULSD)
• Wikipedia: EN 590
• DieselNet: EU: Automotive Diesel Fuel
• ASTM: D975 Standard Specification for Diesel Fuel
• ANSI Blog: ASTM Diesel Fuel Standard Specification
• POLARIS Laboratories: What You Need to Know about ASTM D975
• ISO: ISO 8217:2017 – Fuels (class F) — Specifications of marine fuels
• ANSI Blog: ISO 8217:2024—Marine Fuels
• DieselNet: Fuels: United States
• Standards Australia: AS 3570-1998 Automotive diesel fuel
• Ampol: Australian Fuel Quality Standards
• HYDAC: Diesel Frequently Asked Questions (FAQs)
• Bell Performance: The Myth of ASTM D975: Understanding Fuel Standards