بررسی افزودنیهای سوخت دیزل خودروها

افزودنیهای سوخت دیزل خودروها مواد شیمیایی هستند که به مقدار کمتر از یک درصد به سوخت اضافه میشوند تا عملکرد موتور را بهبود بخشند، مشکلات احتمالی را کاهش دهند و کارایی کلی سیستم سوخترسانی را افزایش دهند. این افزودنیها شامل بهبوددهندههای عدد ستان مانند 2-اتیلهگزیل نیترات (0.1 تا 0.5 درصد)، روانکنندهها مانند استرهای اسیدهای چرب، ضدژلها مانند پلیمتاکریلاتها و بازدارندههای خوردگی مانند اسیدهای کربوکسیلیک میشوند. بهبوددهندههای عدد ستان با کاهش تأخیر احتراق، شروع سریعتر موتور، کاهش دود و نویز را فراهم میکنند و کاهش مصرف سوخت را دارد. روانکنندهها با ایجاد لایه محافظ بر روی قطعات فلزی، سایش را کاهش میدهند و عمر موتور را افزایش میدهند. ضدژلها از تشکیل کریستالهای موم در دماهای پایین جلوگیری میکنند تا سوخت جریان یابد و موتور در زمستان بدون مشکل کار کند؛ این فرآیند که به عنوان ژل شدن سوخت شناخته میشود، به جامد شدن یا یخ زدن سوخت در سرما اشاره دارد و اصطلاح فنی آن در فارسی “ژل شدن سوخت” است. بازدارندههای خوردگی با تشکیل فیلم محافظ، از زنگزدگی لولهها و مخازن جلوگیری میکنند. این افزودنیها نه تنها عملکرد موتور را ارتقا میدهند، بلکه به کاهش آلایندهها کمک کرده و با استانداردهای زیستمحیطی سازگار هستند. در این مقاله، هر کدام از این افزودنیها به تفصیل بررسی میشود تا نقش آنها در بهبود کیفیت سوخت دیزل روشن گردد.
فهرست مقاله
بهبوددهندههای عدد ستان
بهبوددهندههای عدد ستان مواد شیمیایی هستند که عدد ستان سوخت دیزل را افزایش میدهند و کیفیت احتراق را بهبود میبخشند. عدد ستان شاخصی برای کیفیت احتراق است و هرچه بالاتر باشد، تأخیر احتراق کمتر شده و موتور نرمتر کار میکند. این افزودنیها به ویژه در سوختهای حاصل از نفت خام سنگین مفید هستند که عدد ستان طبیعی پایینی دارند. با افزودن آنها، مصرف سوخت کاهش یافته، شروع سرد موتور آسانتر میشود و آلایندههای خروجی مانند دود و ذرات معلق کم میگردد. این مواد معمولاً در غلظتهای پایین (کمتر از یک درصد) استفاده میشوند و تأثیر مستقیمی بر کاهش سایش موتور دارند.
2-Ethylhexyl Nitrate
2-اتیلهگزیل نیترات با غلظت 0.1 تا 0.5 درصد یکی از رایجترین بهبوددهندههای عدد ستان است که از واکنش 2-اتیلهگزانول با اسید نیتریک تولید میشود. این ماده در دمای حدود 130 درجه سانتیگراد شروع به تجزیه میکند و با افزایش عدد ستان، دمای خوداحتراق سوخت را کاهش میدهد. در غلظت 0.1 تا 0.5 درصد، این افزودنی تأخیر احتراق را به طور قابل توجهی کم کرده و احتراق را کارآمدتر میسازد. مزایای آن شامل کاهش مصرف سوخت، بهبود عملکرد در شروع سرد، کاهش نویز موتور و جلوگیری از تشکیل رسوبات است. این ماده به پالایشگاهها کمک میکند تا سوخت با کیفیت بالاتر تولید کنند بدون نیاز به تغییرات عمده در فرآیند پالایش. همچنین، با بهبود احتراق، آلایندههای زیستمحیطی مانند هیدروکربنهای نسوخته و گاز مونوکسید کربن کاهش مییابد. در خودروهای دیزلی مدرن، استفاده از این افزودنی میتواند عمر مفید موتور را افزایش دهد زیرا فشار کمتری بر قطعات وارد میشود. مطالعات نشان میدهد که افزودن آن به مخلوطهای سوخت مانند اتانول-دیزل نیز عملکرد را بهبود میبخشد.
در کاربردهای رقابتی مانند مسابقات اتومبیلرانی، 2-اتیلهگزیل نیترات خالص برای افزایش حداکثری ستان استفاده میشود، اما در سوختهای روزمره، غلظت کنترلشده آن ایمنی و کارایی را تضمین میکند. این افزودنی با انواع سوختهای دیزل سازگار است و میتواند با سایر افزودنیها ترکیب شود بدون ایجاد تداخل. مزایای اقتصادی آن شامل کاهش هزینههای نگهداری موتور و افزایش بازده سوخت است. همچنین، در شرایط آب و هوایی سخت، عملکرد موتور را پایدار نگه میدارد. تحقیقات نشان میدهد که افزایش ستان با این ماده میتواند تا 10 درصد مصرف سوخت را کاهش دهد. در نهایت، این افزودنی به عنوان یک راهحل مقرونبهصرفه برای بهبود کیفیت سوخت شناخته میشود و در استانداردهای بینالمللی مانند ASTM تأیید شده است.
روانکنندهها
روانکنندهها در سوخت دیزل نقش حیاتی در کاهش سایش قطعات موتور ایفا میکنند. با کاهش گوگرد در سوختهای مدرن، خاصیت روانکنندگی طبیعی سوخت کم میشود و افزودنیهایی مانند استرهای اسیدهای چرب برای جبران این کمبود استفاده میشوند. این مواد لایهای محافظ بر روی سطوح فلزی ایجاد کرده و اصطکاک را کاهش میدهند. نتیجه آن، افزایش عمر موتور، کاهش هزینههای تعمیر و بهبود کارایی کلی است. روانکنندهها همچنین به جلوگیری از انسداد انژکتورها کمک میکنند و در مخلوطهای سوخت بیودیزل مفید هستند. روانکنندگی به قابلیت سوخت در کاهش اصطکاک و سایش بین قطعات فلزی اشاره دارد.
استرهای اسیدهای چرب – Fatty Acid Esters
استرهای اسیدهای چرب، که اغلب از روغنهای گیاهی مانند سویا یا کلزا به دست میآیند، به عنوان روانکنندههای مؤثر در سوخت دیزل عمل میکنند. این مواد از طریق فرآیند ترانساسترفیکاسیون تولید میشوند و شامل استرهای متیل اسیدهای اولئیک، لینولئیک و لینولنیک هستند. با افزودن آنها به سوخت، خاصیت روانکنندگی افزایش یافته و سایش در پمپها و انژکتورها کاهش مییابد. در مخلوطهای سوخت مانند B20 (20 درصد بیودیزل)، این استرها اصطکاک را کم کرده و عمر قطعات را طولانی میکنند. مزایای آنها شامل سازگاری با محیط زیست و کاهش آلایندهها است. تحقیقات نشان میدهد که افزودن استرهای اسیدهای چرب میتواند روانکنندگی را تا 50 درصد بهبود بخشد. این مواد در سوختهای کمگوگرد ضروری هستند زیرا گوگرد طبیعی روانکننده است. همچنین، در موتورهای فشار بالا، از آسیب به قطعات جلوگیری میکنند.
استرهای اسیدهای چرب نه تنها روانکنندگی را افزایش میدهند، بلکه به پایداری سوخت کمک کرده و از تشکیل رسوبات جلوگیری میکنند. در مقایسه با روانکنندههای مصنوعی، این مواد طبیعیتر بوده و زیستتخریبپذیر هستند. استفاده از آنها در مخلوطهای سوخت بیودیزل مانند B5 یا B100، عملکرد موتور را بهینه میسازد و مصرف سوخت را کاهش میدهد. مطالعات آزمایشگاهی نشان میدهد که این استرها فیلم محافظی بر روی سطوح فلزی ایجاد کرده و نرخ سایش را پایین میآورند. علاوه بر این، در شرایط عملیاتی سخت مانند بار سنگین، ثبات بیشتری به سیستم سوخترسانی میدهند. این افزودنیها با استانداردهای جهانی سازگار هستند و با سایر افزودنیها بدون مشکل میتوانند ترکیب شوند.

ضدژلها (Anti-Gel Agents)
ضدژلها برای جلوگیری از ژل شدن سوخت در دماهای پایین طراحی شدهاند. در زمستان، کریستالهای موم در دیزل تشکیل میشود و جریان سوخت را مسدود میکند. افزودنیهایی مانند پلیمتاکریلاتها ساختار کریستالها را تغییر داده و جریان را حفظ میکنند. این مواد به ویژه در مناطق سردسیر ضروری هستند و عملکرد موتور را در سرما تضمین میکنند. مزایای آنها شامل کاهش زمان توقف و افزایش ایمنی است. ژل شدن سوخت به فرآیندی اشاره دارد که در آن سوخت دیزل در دماهای پایین جامد یا ژلمانند میشود و جریان آن مختل میگردد.
Polymethacrylates
پلیمتاکریلاتها به عنوان depressants نقطه ریزش عمل کرده و از ژل شدن سوخت در سرما جلوگیری میکنند. این پلیمرها از کوپلیمریزاسیون آلکیل متاکریلات با زنجیرههای C14 تا C18 تولید میشوند و در غلظتهای پایین مانند 50 ppm اضافه میشوند. آنها با تعدیل تشکیل کریستالهای موم، نقطه ریزش را تا 22 درجه سانتیگراد کاهش میدهند. مزایای آنها شامل بهبود جریانپذیری در زمستان و جلوگیری از انسداد فیلترها است. این مواد در سوختهای برزیلی و مشابه مؤثر هستند و با مخلوطهای سوخت بیودیزل سازگارند. تحقیقات نشان میدهد که کوپلیمرهای با 70 درصد واحدهای اکتادسیل متاکریلات بیشترین کارایی را دارند. این افزودنیها زیستتخریبپذیر بوده و به محیط زیست آسیب نمیرسانند.
پلیمتاکریلاتها ساختار کریستالهای موم را کوچک نگه داشته و از تجمع آنها جلوگیری میکنند. در کاربردهای عملی، افزودن آنها به سوختهای ذخیرهشده در زمستان، عملکرد موتور را پایدار میسازد. مزایای اقتصادی شامل کاهش هزینههای گرمایش سوخت و تعمیرات است. مطالعات با تکنیکهای FTIR و NMR نشان میدهد که نسبتهای مختلف مونومرها کارایی را تغییر میدهد. این مواد در استانداردهای ASTM تأیید شده و میتوانند با سایر افزودنیها ترکیب شوند. در نهایت، استفاده از پلیمتاکریلاتها ایمنی رانندگی در شرایط سرد را افزایش میدهد.
بازدارندههای خوردگی (Corrosion Inhibitors)
بازدارندههای خوردگی از زنگزدگی و آسیب به سیستم سوخترسانی جلوگیری میکنند. در سوختهای کمگوگرد، خطر خوردگی افزایش مییابد و افزودنیهایی مانند اسیدهای کربوکسیلیک فیلم محافظی ایجاد میکنند. این مواد در لولهها، مخازن و موتورها مؤثر هستند و عمر سیستم را طولانی میکنند. مزایای آنها شامل کاهش هزینههای نگهداری و بهبود کارایی است.
Carboxylic Acids
اسیدهای کربوکسیلیک مانند ساکسینهای آلکیل یا پلیآلکیل و استرهای آنها، به عنوان بازدارندههای خوردگی در دیزل عمل میکنند. این مواد فیلم محافظی بر روی سطوح فلزی تشکیل داده و از واکنش با رطوبت و اکسیژن جلوگیری میکنند. در مخلوطهای سوخت بیودیزل، که خوردگی بیشتری دارند، این اسیدها مؤثر هستند. مزایای آنها شامل حفاظت از قطعات موتور و کاهش تشکیل نمکهای کربوکسیلیک است. تحقیقات نشان میدهد که آمینهای tert-butylamine (ترت-بوتیلآمین) و ethylenediamine (اتیلندیآمین) با این اسیدها ترکیب شده و کارایی را افزایش میدهند. این افزودنیها در غلظتهای پایین استفاده میشوند و با استانداردهای زیستمحیطی سازگارند.
اسیدهای کربوکسیلیک خوردگی را با خنثیسازی عوامل اسیدی کاهش میدهند. در سیستمهای توزیع سوخت، توسط اپراتورهای خطوط لوله اضافه میشوند. مزایای آنها شامل افزایش عمر مخازن ذخیره و جلوگیری از انسداد ناشی از زنگزدگی است. مطالعات بررسی میکند که این مواد در دیزل و مخلوطهای سوخت بیودیزل، نرخ خوردگی را پایین میآورند. این افزودنیها میتوانند با آمینها ترکیب شوند تا کارایی بیشتری داشته باشند. در نهایت، استفاده از آنها ایمنی و قابلیت اعتماد سیستم سوخترسانی را تضمین میکند.
جدول مقایسه افزودنیها
افزودنی | نوع | غلظت معمول | مزایا اصلی | کاربردها |
---|---|---|---|---|
بهبوددهندههای عدد ستان (2-Ethylhexyl Nitrate) | شیمیایی | 0.1-0.5% | کاهش تأخیر احتراق، کاهش دود | موتورهای دیزلی مدرن |
روانکنندهها (Fatty Acid Esters) | طبیعی | <1% | کاهش سایش، افزایش روانکنندگی (lubricity) | سوختهای کمگوگرد |
ضدژلها (Polymethacrylates) | پلیمری | 50 ppm | جلوگیری از ژل شدن، بهبود جریان سرد | مناطق سردسیر |
بازدارندههای خوردگی (Carboxylic Acids) | اسیدی | <1% | حفاظت از خوردگی، فیلم محافظ | مخلوطهای سوخت بیودیزل |
سوالات متداول
خیر، لازم نیستند اما عملکرد را بهبود میبخشند. آنها موتور را تمیز کرده، مصرف سوخت را کاهش داده و از سایش جلوگیری میکنند.
آنها عدد ستان را افزایش داده، احتراق را سریعتر کرده و اقتصاد سوخت را بهبود میبخشند، به ویژه در شروع سرد.
بله، پایداری سوخت را افزایش داده، آب را حذف کرده و از رشد میکروبی جلوگیری میکنند.
بله، از اکسیداسیون و تشکیل رسوبات جلوگیری کرده و سوخت را تازه نگه میدارند.
افزودنیهای سوخت دیزل مانند بهبوددهندههای ستان، روانکنندهها، ضدژلها و بازدارندههای خوردگی نقش کلیدی در بهبود عملکرد موتورها ایفا میکنند. این مواد با غلظت کمتر از یک درصد، مشکلات احتراق، سایش، ژل شدن و خوردگی را حل کرده و به کاهش آلایندهها کمک میکنند. استفاده از آنها نه تنها عمر موتور را افزایش میدهد، بلکه اقتصاد سوخت و ایمنی را ارتقا میبخشد. در آینده، با پیشرفت فناوری، این افزودنیها سازگارتر با محیط زیست خواهند شد.
منابع
- Wikipedia: Cetane improver
- DieselNet: Biodiesel—Mono Alkyl Esters
- ResearchGate: Polymethacrylates: Pour point depressants in diesel oil
- ScienceDirect: A critical review on corrosion of compression ignition (CI) engine parts by biodiesel and biodiesel blends and its inhibition
- DieselNet: Diesel Fuel Additives
- Mansfield Service Partners: Fuel Additives: 10 FAQs Answered